با امید می توان از سخترین موانع گذشت و از آنها عبور کرد.

با شکر نعمتهای خدا مهربان قدر دانی مخلوق از خالقش را به خدای باریتعالی ثابت می کنیم.

اگر قلبی از عشق تهی شود دیگر مهر و محبتی باقی نخواهد ماند تا نثار کسی کند

زندگی عاشق بدون معشوق بیهوده و پوچ است و هرگز از باقی مانده عمرش لذت نمی برد

خوشبختی مانند سرابی است که در بیابان بی آب و علف به سراغت می اید و لحظه ای از دیدنش احساس شیرینی به تو دست می دهد و حس می کنید که تازه متولد شده اید به زندگی لبخند می زنید .

فاصله راهی است طولانی اگر بین دو قلبی افتد کوتاه کردن آن راه کاری سخت و دشوار است.

وقت را باید جوری به چنگ گیریم بیهوده تلف نکنیم چون مانند غزال تیز پایی است که مثل باد و برق می گذرد و رسیدن به آن کاری سخت و دشوار است.

رفتار آدمی شاهد و گواهند که چگونه شخصیتی را دارا هستند و انها را فرماندهی می کند.

برکتی را که حق تعالی می دهد باید با حرکت بنده ای هماهنگ شود تا که ثمره آن دلچسب شود.

نیرویی که زره ایمان و تقوا مومن خدا دارد می تواند بی رحمترین شیاطین را از خود  براند و دور سازد.

گل زمانی زیباست و در امان می ماند که خاری محافظش باشد.

با غیت کردن چاهی عمیق و تاریکی  حفر و خود را  کم کم آماده پرتاب به آن چاه عمیق می کنید و تا ابد در آن چاه عمیق دست و پا می زنید  و راه بازگشتی ندارید.

تاوان گناه نا بخشوده ان است که با سر به قعر جهنم روی تا در آتش لهیب و شعله ورش قطره قطره ذوب  و محو شوی تا جایی که اثری از تو باقی نماند.

دانای عاقل هر گز لحظات عمرش را بیهوده پرپر نمی کند.

گذر عمر زمانی زیباست که ستاره ای در آسمان برای چشمک زدن وجود داشته باشد.

دلهای پر از کینه و نفرت را  آنقدر بتکانیم و خاکروبه هایش را با جاروی جادویی مهر پاکسازی نماییم تا آماده میزبانی چون محبت باشد .

هر کس  حرمت کلام الله را بشکند هرگز به آرامش نخواهد رسید چون عذاب وجدان باعث می شود که دائما به یاد آن کار ناپسند افتد.

حق و حقیقت را باید از کلام الله آموخت

ناامید به راهی می رود که در آن پر از سدهایی است که او را از رفتن منع می کند و نمی گذارد راحت مسیرش را ادامه دهد.

کسی می تواند سرنوشت شوم خود را تغییر دهد که با امید آشتی کند و ناامیدی را از خود دور سازد

امید وناامید هرگز با هم نمی توانند همخانه و زیر یک سقف زندگی کنند چون تحمل همدیگر را ندارند.

عشق را باید جوری بین عزیزانمان قسمت نماییم که بینشان تفرقه و جدایی نیندازیم .

اگر تب یاد گیری عالم دانایی سرد شود باید به حالش گریست چون عقلش را تعطیل کرده و هرگز نمی تواند پوسته علمی را بشکافد و راز نهانش را کشف و آشکار سازد.

درخت علم را عقل و شعور آبیاری می کند .

زمانی می توانید از درخت علم میوه ای رسیده ای چینیم که آن را خوب با عقل و شعور آبیاری نماییم تا صاحب میوه ای رسیده و آبداری همچو علم شویم.

حس زیبای مهر و محبت می تواند  قلبی را که مانند سنگ سخت است  سبک و بی وزن  سازد.

دوست خوب و مهربان ودانا در مشکلات زمانه مانند مرحمی  بر زخم است.

انسان متین با گوهر کلامش در همه جا همگان را به خود جذب می کند.

خدایا  سیل مشکلات خروشان زندگی را جوری بر ما بفرست تا ما یارای مقابله با ان مشکلات باشیم .

درخت علم مانند گوهر شب چراغی است که دائما نورانی است و راه رسیدن به علم را به عالم دانایی نشان می دهد.

شیطان شبیه طوفانی است که اگر بر سر راهی قرار بگیرد همه را نیست و نابود می کند . 

خالق یکتا کلید رهایی در آرامش ابدی را زمانی در اختیار مخلوقش قرار می دهد تا بتواند قفل محکم و سنگینی همچو قید و بند حیات را باز کند و رها شود از قفس زندگی وارد سرزمین زیبایی همچو بهشت شود . 

غافل کسیت که جایگاه خالق و مخلوق را نداند.

مرام عشاق دنیا همدلی و همدمی نسبت به یار می باشد.

دل یتیم را جوری باید بدست آورد که هیچگاه به یاد از دست داده هایش نیفتد.