گذشته صندوقچه خاطرات حال و آینده است.

بغض فرو خورده کوه اتشفشانیست در حال فوران 

متانت و وقار باعث می شود که هرگز قفل دهان را پیش کسی به گزافه باز نکنید.

با داشتن هدف می توان از پل فردا گذشت.

دل یتیم را جوری باید بدست آورد که هیچگاه به یاد از دست داده هایش نیفتد.

برق شادی نگاهی به عالمی می ارزد.

در پیله تنهایی اسیر شده ام و سر رشته تارهای آزادیم را نمی یابم.

موفق و سربلند کسی است که راه را از بیراهه تشخیص دهد.

تیک تیک عقربه های ساعت زنگ اخباریست که حال می گذرد ناچاریم اینده را در یابیم.

با گناه کردن راه شیطان را هموارتر می کنیم تا راحت در قلبمان نفوذ کند.

با مهر و محبت دلها به هم گره می خورد و دوستیها شکل می گیرد.

قفل رهایی از گناه بدست توبه باز می شود

وقتی طلوع خورشیدی را نظاره گرم به آن می اندیشم که آیا اجازه دیدن طلوع دیگری را دارم.

پاره تخته ای در امواج خروشان زمانی با ارزش است که در حال غرق شدن باشید.

اگر رنگی نبود اشیاء چگونه خود نمایی کنند و معنا پیدا کنند.

زر و زور حصاریست محکم که انسان را از جاده انسا نیت دور می سازد.

کلام تلخ و گزنده مانند نیش مار افعی است

برای بدست آوردن دل شکسته ای باید چینی بند زن قابلی باشی.

بین انسانها مرزها فاصله نمی اندازد بلکه ایده و عقیده ها ست که  بین همه فرسنگها فاصله اندازدواز همدیگردورشان  سازد.

حسود از آسایش دیگران در عذاب است و از عذاب دیگران شاد و خندان می شود

غرور از آدمی غولی می سازد که فکر می کند از همه برتر و سرتر است

با تفرقه وجدایی دیوار فاصله ها محکمتر و بلند تر می شود.

با عفو و بخشش آدمی دلش ازهرگونه زنگار کینه و نفرتی خالی می شود 

با زره محکم ایمان به خدا می توان به جنگ شیطان ملعون رفت و او را به زانو در آوردو شکست داد.

تواضع و فروتنی مخلوق را به خالق نزدیک و نزدیکتر می نماید.

عشق مادرانه یعنی غرق شدن مادر در دریای از گذشت و بخشش و ایثار می باشد.

با کینه و نفرت جدایی ها  شکل می گیرد و تفرقه ها روز به روز بیشتر می شود

مومن واقعی کسی است که در سراشیبی های تند زندگی نلغزد و سر نخورد.

در کویری برهوت و بی آب و علف غنچه ای که به زندگی لبخند زده بود امید داشت تا ره گم کرده ای او را قطره آبی مهمانش کند .